Zomaar een dag….
Vanochtend lag ik nog lekker
te slapen toen ik mijn personeel naar beneden hoorde komen. Snel wilde ik
opstaan maar ik was vergeten dat ik hoog in de krabpaal was gaan slapen. Ik
steek mijn poot uit en val naar beneden.
Ze zeggen dat als een kat
valt hij/zij altijd op zijn/haar pootjes terecht komt, nou dat was hier dus
niet het geval. Met een plof viel ik op mijn zij. Versuft bleef ik even liggen…
De kleine bengels keken op
uit hun mandje en zaten verbaasd naar mij te kijken.
Beneden hoorde ik het
personeel zich klaarmaken voor het uitlaten van de honden, ik sprong op en
rende naar beneden. Ik loop altijd mee tijdens de ochtend wandeling. Toen ik
beneden kwam sloeg net de deur voor mijn neus dicht, zachtjes miauwde ik voor
het raampje dat ik meewilde maar ze hoorden me niet.
Toen ze terug kwamen liep ik
achter ze aan naar de ontbijt tafel. De baas neemt altijd worst op zijn brood
en wij krijgen dan ook allemaal een stukje. Salem en de bengels zaten al netjes
op een rij en ik ging er bij zitten. De baas gaf ons stukjes worst maar voordat
ik de kans had om ook een stukje te pakken waren die druktemakers er al op
gedoken. Al rollebollend vraten ze de worst voor mijn neus op. Toen ik bij de
baas tegen zijn been tikte voor nog een stukje kreeg ik te horen dat alle worst
op was.
Ik draaide me om en liep weer
naar boven, bij onze etensbak zat Aiko haar snor af te likken. Nee hè, heeft ze
ons eten opgegeten! Dan maar kittenbrokjes eten, met het lood in mijn pootjes
liep ik naar de andere kamer waar het kitten eten staat. Met een zucht nam ik
een hap, blèh, dat smaakt niet lekker. Maar ja, je moet toch wat eten nietwaar?
Ik had net de tweede hap genomen toen het vrouwtje binnenkwam. “Pluisje, wat
doe jij nou!” riep ze boos.
Ik miauwde dat ik honger had
en dat Aiko alles had opgegeten, maar daar trok ze zich niets van aan. Ze pakte
me op en zette me in de kattenkamer. Aiko en Kaida zaten heel onschuldig in hun
mandje. Maar mijn bakje was wel leeg.
“Stoute Pluis! Eerst je eigen
bak leeg eten en daarna aan het kitten voer beginnen! Schaam je.” Zei ze
terwijl ze met een bestraffende vinger naar mij wees. Ik schudde mijn hoofd en
kroop in mijn hangmat aan de verwarming.
Ze draaide zich om en liep weg, niet
veel later hoorde ik haar tegen de honden zeggen dat ze lief moesten zijn en
sloeg de voordeur dicht.
De kleintjes sprongen uit hun
mand en gingen spelen, ik voelde een hoestbui opkomen en kuchte een paar keer. Ik
voelde dat er een haarbal dwars zat en besloot kattengras te gaan eten.
Op ons balkon staat een grote
schaal met kattengras, erg handig! Ik liep naar het kattenluik en besloot in
een lollige bui er eens doorheen te springen. Ik nam een aanloopje en sprong. PLOK!
Het luikje zat nog dicht en
ik knalde in volle vaart tegen het dichte klepje. Ik zag sterretjes en zat
versuft naar het luikje te kijken. Achter me hoorde ik Aiko en Kaida giechelen.
Ik siste dat ze uit mijn buurt moesten blijven en sprong hoog in de krabpaal.
Daar heb ik de hele dag
gelegen, die haarbal zat flink dwars en ik moest de hele dag hoesten. Toen ’s
avonds het personeel weer thuis kwam was ik helemaal schor. Ik liep naar
beneden om ze te begroeten en werd bijna omver gelopen door Salem, die wilde
erg graag naar buiten. Het personeel zag dat niet en liet hem zitten voor de deur.
Hij werd erg boos stak zijn staart de lucht in en piste tegen de muur naast de
deur. Ik werd bijna onder gesproeid! Ik probeerde er wat van te zeggen maar ik
was te schor om te mauwen.
De baas liep naar de deur met
aardappelschillen om die weg te gooien en liet meteen Salem naar buiten. Toen
de baas weer terug kwam zag hij de pis en begon mij uit te schelden! “Vieze
Pluisje, wat heb je nou weer gedaan!”
Verbaasd keek ik hem aan? Ik?
Nee, dat heb ik niet gedaan dat heeft Salem gedaan! Salem zat voor de deur en
keek door het raampje naar binnen. Hij zag dat ik de schuld kreeg en stak zijn
tong naar me uit. Ik kon wel huilen wat een rot dag!
Ik liep naar het vrouwtje om
te knuffelen. Gelukkig pakte ze me op en knuffelde me stevig. Ineens voelde ik
een hoest opkomen. Ik spartelde maar ze liet me niet los. En toen ineens…..KUCH
KUCH.
Een grote haarbal vol met
slijm en etensresten kwam eruit. Zo op de mooie witte bloes van mijn vrouwtje.
Vrouwtje werd boos! Ze liep rood aan, zette me op de grond en begon dingen te
roepen die ik maar niet herhaal.
De baas pakte me op en zette
me in de voortuin. “Ik denk dat het beter is als je even buiten gaat spelen
Pluisje.” zei hij.
Ik sprong op de hoge
plantenbak en keek door het keukenraam naar binnen. Ik kon er toch ook niks aan
doen. Ik rolde me op en maakte me klaar om een dutje te gaan doen. Ik viel
bijna in slaap toen ik grote druppels voelde. Het ging regenen, nee plenzen!
Snel dook ik de schuur in maar ik was al helemaal zeiknat. Bibberend kroop ik
in een hoekje en viel in slaap op de regenkleding van het personeel. Het was al
donker toen ik de deur weer hoorde, het personeel ging de honden weer uitlaten.
Toen ze terug kwamen glipte ik snel naar binnen en rende naar onze kattenkamer.
Ik kroop weer in de krabpaal brrrr, eindelijk weer warm viel ik in een rustige
diepe slaap.
Wat een dag…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten